مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۴۹۴

۱

افتادم افتادم در آبی افتادم

گر آبی خوردم من دلشادم دلشادم

۲

بر دف نی بر نی نی یک لحظه بیگارم

بر خم نی بر می نی پیوسته بنیادم

۳

در عشق دلداری مانند گلزاری

جان دیدم جان دیدم دل دادم دل دادم

۴

می خوردم می خوردم در شهرت می گردم

سرتیزم سرتیزم پربادم پربادم

۵

گر خودم گر جوشن پیروزم پیروزم

گر سروم گر سوسن آزادم آزادم

۶

از چرخی از اوجی بر بحری بر موجی

خوش تختی خوش تختی بنهادم بنهادم

۷

مولایم مولایم در حکم دریایم

در اوجش در موجش منقادم منقادم

۸

ای کوکب ای کوکب بگشا لب بگشا لب

شرحی کن شرحی کن بر وفق میعادم

۹

هر ذره هر پره می جوید می گوید

ز ارشادش ز ارشادش استادم استادم

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 776
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 563
عندلیب :

نظرات

user_image
نادر..
۱۳۹۶/۰۲/۰۳ - ۲۱:۱۴:۰۵
وزنی خاص و کمتر استفاده شده، با این خصوصیت که هجای کوتاه ندارد و تداعی گر ریتم زیبای سه چهارم (والس) است ..
user_image
امید طبیب‌زاده
۱۴۰۱/۰۴/۱۷ - ۰۱:۳۰:۲۰
این‌که وزن این شعر را «مفعولن مفعولن...» بدانیم البته اشکالی ندارد، اما استفاده از ارکان عروضی مانند «مفعولن» نباید این تصور ناصحیح را پدید آورد که شعر فوق دارای وزن عروضی یا کمی است. این شعر از معدود اشعار به وزن هجایی (syllabic) در فارسی است که هر مصراع آن مرکب از چهار پاره مصراع (hemistich) و سه درنگ (cesura) است. توجه شود که پایان هر پاره‌مصراع، یعنی هر درنگ در اشعار به وزن هجایی، لزوما منطبق بر مرز پایان واژه است. پس وزن این مصراع را می‌توان چنین نشان داد: ۴/ ۳. یعنی هر مصراع مرکب از چهار پاره سه‌هجایی است. تکیه و کمیت هجا تقریبا هیچ نقشی در وزن هجایی ندارد و آنچه این وزن را پدید می‌آورد به عوامل زیر مربوط می‌شود: تعداد مساوی هجاها و پاره‌مصراع‌ها و درنگ‌ها در هر مصراع