مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۶۸۵

۱

ای مطرب این غزل گو کی یار توبه کردم

از هر گلی بریدم وز خار توبه کردم

۲

گه مست کار بودم گه در خمار بودم

زان کار دست شستم زین کار توبه کردم

۳

در جرم توبه کردن بودیم تا به گردن

از توبه‌های کرده این بار توبه کردم

۴

ای می فروش این ده ساغر به دست من ده

من ننگ را شکستم وز عار توبه کردم

۵

مانند مست صرعم بیرون ز چار طبعم

از گرم و سرد و خشکی هر چار توبه کردم

۶

ای مطرب الله الله می بی‌رهم تو بر ره

بردار چنگ می زن بر تار توبه کردم

۷

ز اندیشه‌های چاره دل بود پاره پاره

بیچارگی است چاره ناچار توبه کردم

۸

بنمای روی مه را خوش کن شب سیه را

کز ذوق آن گنه را بسیار توبه کردم

۹

گفتم که وقت توبه‌ست شوریده‌ای مرا گفت

من تایب قدیمم من پار توبه کردم

۱۰

بهر صلاح دین را محروسه یقین را

منکر به عشق گوید ز انکار توبه کردم

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 902
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 627
عندلیب :

نظرات

user_image
مجید
۱۳۹۵/۰۷/۱۵ - ۰۵:۱۳:۱۰
پیشنهاد میکنم قطعه ی توبه ی خراباتیان از آلبوم سخن های نهان حامد صغیری رو گوش کنید...این غزل رو واقعا عالی اجرا کردن
user_image
افشین
۱۳۹۸/۰۵/۲۳ - ۲۳:۳۰:۵۵
لطفا اصلاح شود: من نایب قدیمم
user_image
سجاد طاهری
۱۳۹۹/۰۲/۲۵ - ۱۱:۳۵:۴۴
وجدانا اگه منظورتون از تایب ، طائب هست درستش کنید.اگر هم نایب هست بازم درستش کنید.اگه تایپ هم هست که هیچی.اگر هم تایب درسته حداقل یکی ترجمه و تفسیر کنه تا به فرهنگ لغت اضافه اش کنیم.
user_image
nabavar
۱۳۹۹/۰۲/۲۵ - ۱۱:۵۰:۱۰
گفتم که وقت توبه‌ست شوریده‌ای مرا گفتمن تائب قدیمم من پار توبه کردمتایب(یِ) [ ع . تائب ] (اِفا.) توبه کار، نادم .