مولانا
غزل شمارهٔ ۱۷۰۱
۱
آوازه جمالت از جان خود شنیدیم
چون باد و آب و آتش در عشق تو دویدیم
۲
اندر جمال یوسف گر دست‌ها بریدند
دستی به جان ما بر بنگر چه‌ها بریدیم
۳
رندان و مفلسان را پیداست تا چه باشد
این دلق پاره پاره در پای تو کشیدیم
۴
در عشق جان سپاران مانند ما هزاران
هستند لیک چون تو در خواب هم ندیدیم
۵
ماننده ستوران در آب وقت خوردن
چون عکس خویش دیدیم از خویش می رمیدیم
تصاویر و صوت
نظرات
شیما
محسن
saar