مولانا

غزل شمارهٔ ۱۷۸۴

علی اهل نجد الثنا و سلام

و عیشتنا فی غیرهم لحرام

فضیلته للفاضلین بصیره

ملاحته للعاشقین قوام

بصیره اهل الله منه مکحل

و عشره اهل الحق فیه مدام

ایا ساکنیها من فضیله سیدی

لکم عیشه مرضیه و دوام

و لو لا حجاب العز ارخی ملیکنا

لکان علی باب الملیک زحام

ملیک اذا لاحت شعاشع خده

لا صبح حیا صخره و رخام

سقی الله وقتا انطقانا کلامه

ففی الروح من ذاک الکلام کلام

غدا آلفا قلبی یقوم لامره

وقدی من عذل العواذل لام