مولانا
غزل شمارهٔ ۱۸۱۱
۱
خوش می گریزی هر طرف از حلقه ما نی مکن
ای ماه برهم می زنی عهد ثریا نی مکن
۲
تو روز پرنور و لهب ما در پی تو همچو شب
هر جا که منزل می کنی آییم آن جا نی مکن
۳
ای آفتابی در حمل باغ از تو پوشیده حلل
بی تو بماند از عمل در زخم سرما نی مکن
۴
ای آفتابت دایه‌ای ما در پیت چون سایه‌ای
ای دایه بی‌الطاف تو ماندیم تنها نی مکن
تصاویر و صوت
نظرات
بزرگمهر