مولانا

غزل شمارهٔ ۱۸۳۲

مانده شده‌ست گوش من از پی انتظار آن

کز طرفی صدای خوش دررسدی ز ناگهان

خوی شده‌ست گوش را گوش ترانه نوش را

کو شنود سماع خوش هم ز زمین هم آسمان

فرع سماع آسمان هست سماع این زمین

و آنک سماع تن بود فرع سماع عقل و جان

نعره رعد را نگر چه اثر است در شجر

چند شکوفه و ثمر سر زده اندر آن فغان

بانگ رسید در عدم گفت عدم بلی نعم

می نهم آن طرف قدم تازه و سبز و شادمان

مستمع الست شد پای دوان و مست شد

نیست بد او و هست شد لاله و بید و ضیمران

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 991

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 680

عندلیب :

شقایق عسگری

۱۳۹۸/۰۲/۱۶ - ۱۲:۱۳:۵۵

''نعره رعد را نگر چه اثر است در شجرچند شکوفه و ثمر سرزند اندر آن فغان''واقعا جالب بود که مولانا چندین قرن قبل تاثیر رعد و برق روی گیاهان و درختان میدونسته! نیتروژنی که در اثر صاعقه تولید میشه و توسط مولکولهای آب و خاک جذب گیاه و درخت میشه.

کورش بقائی راوری

۱۴۰۱/۰۸/۲۹ - ۱۲:۳۲:۱۳

درود به نظر می‌رسد بیت مذکور با عنایت به محور طولی شعر نمی‌تواند خوانش استفهام انکاری داشته باشد و تعبیر خانم شقایق عسگری صحیح است.

بزرگمهر

۱۴۰۲/۰۲/۰۹ - ۰۵:۱۲:۲۷

به نظر من بیت چهارم ادامه منطقی و تمثیلی از بیت سوم است که میگوید: فرع سماع آسمان هست سماع این زمین. وانکه سماع تن بود فرع سماع عقل و جان که دو نوع سماع آسمانی و زمینی را شرح میدهد و رعد و برق را نوع سماع آسمانی در مقابل بارانی که دوست عزبزی به آن اشاره کردند ، که سماع زمینی است.