مولانا
غزل شمارهٔ ۱۸۴۹
۱
چرا کوشد مسلمان در مسلمان را فریبیدن
بسی صنعت نمی‌باید پریشان را فریبیدن
۲
بدریدی همه هامون ز نقش لیلی و مجنون
ولی چشمش نمی‌خواهد گران جان را فریبیدن
۳
نمی‌آید دریغ او را چو دریا گوهرافشانی
ولیکن تو روا داری بدین آن را فریبیدن
۴
معلم خانه چشمش چه رسم آورد در عالم
که طمع افتاد موران را سلیمان را فریبیدن
۵
دلم بدرید ز اندیشه شکسته گشته چون شیشه
که عقل از چه طمع دارد نهان دان را فریبیدن
۶
برآمد عالم از صیقل چو جندرخانه شد گیتی
که بشنیدند کو خواهد ملیحان را فریبیدن
۷
هر اندیشه که برجوشد روان گردد پی صیدی
نمک‌ها را هوس چه بود نمکدان را فریبیدن
۸
پلیدی را بیاموزد بر آب پاک افزودن
کلیدی را بیاموزد کلیدان را فریبیدن
۹
چو لونالون می داند شکنجه کردن آن قاهر
چه رغبت دارد آن آتش سپندان را فریبیدن
تصاویر و صوت
نظرات
عباس جنت