مولانا
غزل شمارهٔ ۱۹۰۸
۱
نتانی آمدن این راه با من
کجا دارد هریسه پای روغن
۲
ولی همراهی و با تو بسازم
که چشم من به روی توست روشن
۳
چو از راهت ببردم شرط نبود
میان راه ترک دوست کردن
۴
بغل‌هایت بگیرم همچو پیران
چو طفلانت نهم گاهی به گردن
۵
چو آدم توبه کن از خوشه چینی
چو کشتی بذر آن توست خرمن
۶
دهان بربند گوش فهم بسته‌ست
مگو چیزی که می ناید به گفتن
تصاویر و صوت
نظرات
همایون