مولانا

غزل شمارهٔ ۱۹۶۰

آفتابا بار دیگر خانه را پرنور کن

دوستان را شاد گردان دشمنان را کور کن

از پس کوهی برآ و سنگ‌ها را لعل ساز

بار دیگر غوره‌ها را پخته و انگور کن

آفتابا بار دیگر باغ را سرسبز کن

دشت را و کشت را پرحله و پرجور کن

ای طبیب عاشقان و ای چراغ آسمان

عاشقان را دستگیر و چاره رنجور کن

این چنین روی چو مه در زیر ابر انصاف نیست

ساعتی این ابر را از پیش آن مه دور کن

گر جهان پرنور خواهی دست از رو بازگیر

ور جهان تاریک خواهی روی را مستور کن

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 1070

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 727

عندلیب :

پوریا

۱۳۹۵/۱۱/۲۴ - ۱۶:۵۷:۰۴

این چنین روی چو مه در زیر ابر انصاف نیست.. چقدر غم داره این مصرع..

صابر

۱۳۹۸/۰۳/۱۵ - ۰۴:۵۱:۵۴

درود خداوند بر حضرت مولانا. این شعر توسط یک هنرمند تاجیکستانی به قالب یک آهنگ بسیار زیبا درآمده پیوند به وبگاه بیرونی

Bahram Hosseinzadeh

۱۴۰۱/۰۷/۱۱ - ۰۵:۲۵:۵۱

در بیت سوم کلمهٔ "جور" نادرست می‌نماید و طبق نسخهٔ فروزانفر این واژه باید " حور" باشد که تناسبی با "حلّه" داشته باشد. از خاقانی‌ست: حور پیش آمده به استقبال عقد بگشاده حله چاک شده... و ارتباط حوری و حله در بهشت، از نظامی: دهی چون بهشتی برافروخته بهشتی صفت حله بردوخته...