مولانا
غزل شمارهٔ ۲۱۹۴
۱
آن وعده که کرده‌ای مرا کو
این جا منم و تو وانما کو
۲
با جمله پلاس خوش نباشد
آن عهد پلاس را وفا کو
۳
لب بسته چو بوبک ربابی
آن داد و گشاد و آن عطا کو
۴
ای وعده تو چو صبح صادق
آن شمع و چراغ و آن ضیا کو
۵
تا چند ز ناسزا و دشنام
آن دلداری و آن سزا کو
۶
خیزید به سوی من کشیدش
ای طایفه یاری شما کو
۷
ای سنگ دلان جواب گویید
کان کان عقیق و کیمیا کو
۸
یا سحر نمود و چشم ما بست
آن ساحر و آن گره گشا کو
۹
یا پر بگشاد و در هوا رفت
ای مرغ ضمیر آن هوا کو
۱۰
والله که نرفت و رفتنی نیست
ماییم ز خویش رفته ما کو
۱۱
ماکو به همان طرف که انداخت
ای در کف صنع ما چو ماکو
۱۲
هین مشک سخن بنه به جو رو
می‌خواندت آب کان سقا کو
تصاویر و صوت
نظرات
هانیه سلیمی