مولانا
غزل شمارهٔ ۲۲۶۷
۱
هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
تن و دل ما مسخر او که می‌نپرد به جز بر او
۲
فما طلبوا سوی سقمی فطاب علی ما طلبوا
عجب خبری که می‌دهدم دم و غم او کر و فر او
۳
فنی جلدی اذا عبسوا فکیف تری اذا طربوا
مرا غم او چو زنده کند چگونه شوم ز منظر او
۴
فلا هرب اذا طلبوا و لا طرب اذا هربوا
عجب چه بود بهر دو جهان که آن نبود میسر او
۵
اری امما به سکروا و لا قدح و لا عنب
حدث نشود شکر که خوری شکر چو چشد ز شکر او
۶
لقد ملئت خواطرنا بهم عجبا و ما العجب
سحر اثری ز طلعت او شبم نفسی ز عنبر او
۷
سکت او ناوهم سکتوا و لا سئمو و لا عتبوا
خبر نکنم دگر که مرا رسید خبر ز مخبر او
۸
فوا حزنی اذا حجبوا و یا طربی اذا قربوا
درم بزند سری نکند که سر نبرد کس از سر او
تصاویر و صوت
نظرات
نادر
امیرالملک