مولانا
غزل شمارهٔ ۲۲۷۰
۱
ابناء ربیعنا تعالوا
فالورد یقول لا تبالوا
۲
و العشق یصیحکم جهارا
الخلد لکم فلا تزالوا
۳
و الحسن علی البها تجلی
و السکر حواه و الکمال
۴
من کان مخرسا جمادا
الیوم تکلموا و قالوا
۵
من کان مبلسا قنوطا
ذابوا و تضاحکوا و نالوا
۶
من بعد فان تروا غضوبا
ماذا غضب فذا دلال
تصاویر و صوت
نظرات