مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۳۶

۱

مبارکی که بود در همه عروسی‌ها

در این عروسی ما باد ای خدا تنها

۲

مبارکی شب قدر و ماه روزه و عید

مبارکی ملاقات آدم و حوا

۳

مبارکی ملاقات یوسف و یعقوب

مبارکی تماشای جنه المأوی

۴

مبارکی دگر کان به گفت درناید

نثار شادی اولاد شیخ و مهتر ما

۵

به همدمی و خوشی همچو شیر باد و عسل

به اختلاط و وفا همچو شکر و حلوا

۶

مبارکی تبارک ندیم و ساقی باد

بر آنک گوید آمین بر آنک کرد دعا

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 181
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 127
پری ساتکنی عندلیب :

نظرات

user_image
هنگامه حیدری
۱۳۹۳/۱۰/۲۹ - ۰۹:۵۷:۰۱
بنا بر روایت افلاکی مولانا این غزل و غزل شماره 34 را در شب زفاف سلطان ولد با فاطمه خاتون دختر شیخ صلاح الدین زرکوب به نظم آورده است.
user_image
دکتر محمدعلی شیوا
۱۳۹۵/۰۲/۱۲ - ۱۰:۲۸:۰۵
افلاکی این انتساب را در فصل پنجم مناقب ص 720 آورده است و به گمانم به واسطه ی بیت:مبارکی دگر کان به گفت درنایدنثار شادی اولاد شیخ و مهتر مااشاره صریح به تزویج فاطمه خاتون اولاد شیخ صلاح الدین و فرزند مهتر خود سلطان ولد داردالله اعلم بالصواب