مولانا
غزل شمارهٔ ۲۳۶۵
۱
ای ز گلزار جمالت یاسمن پا کوفته
وز صواب هر خطایت صد ختن پا کوفته
۲
ای بزاده حسن تو بی‌واسطه هر مرد و زن
وآنگه اندر باغ عشقت مرد و زن پا کوفته
۳
ای رخ شاهانه‌ات آورده جان پروانه‌ای
صد هزاران شمع دل اندر لگن پا کوفته
۴
ای دماغ عاشقان پرباده منصوریت
تا دو صد حلاج عشقت بر رسن پا کوفته
۵
لاغری جان ز ذوقت آن چنان فربه شده
می‌نگنجد در جهان در خویشتن پا کوفته
۶
هدهدان اندر قفس چون زان سلیمان خوش شدند
راه پریدن نبد تا در وطن پا کوفته
۷
جان عاشق لامکان و این بدن سایه الست
آفتاب جان به رقص و این بدن پا کوفته
۸
قهقهه شادان عشقش کرد مجلس پرشکر
بوالحزن شادان شده با بوالحسن پا کوفته
۹
روی و چشم شمس تبریزی گل و نسرین بکاشت
در میان نرگس و گل جسم من پا کوفته
تصاویر و صوت
نظرات