مولانا

غزل شمارهٔ ۲۴۱

نرد کف تو بردست مرا

شیر غم تو خوردست مرا

گشتم چو خلیل اندر غم تو

آتشکده‌ها سردست مرا

در خاک فنا ای دل بمران

کز راندن تو گردست مرا

می‌ران فرسی در گلشن جان

کز گلشن جان وردست مرا

در شادی ما وهمی نرسد

کاین خنده گری پرده‌ست مرا

صد رخ ز درون سرخ‌ست مرا

یک رخ ز برون زردست مرا

ای احول ده این هر دو جهان

کز راحت تو دردست مرا

در رهبریت ای مرد طلب

بر هر سر ره مردست مرا

خاموش و مجو تو شهرت خود

کز راحت تو دردست مرا

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 184

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 128

پری ساتکنی عندلیب :

ساسان

۱۳۹۲/۰۵/۱۱ - ۰۳:۴۳:۴۱

مصراع دوم بیت هفتم غلط تایپ شده است تکرار مصراع دوم بیت آخر است جفت است ترا فرد است مرااز روی تصحیح فروزانفر

وفایی

۱۳۹۶/۰۱/۱۳ - ۱۵:۴۹:۱۶

آقای ساسان کاملا صحیح نوشته اند .

وفایی

۱۳۹۶/۰۱/۱۳ - ۱۶:۰۱:۰۱

من دارم با خودم فکر می کنم که آقای ساسان ، مرداد 92 این بیت را به درستی تصحیح کرده اند . الان سال 96 است ! یعنی نزدیک به چهار سال است که این کامنت نوشته شده ولی هیچ تغییری در آن بیت اشتباه صورت نگرفته ....اگر گنجور عزیز ، هیچ نظرات ما را تحویل نمی گیرند ، پس ما برای چه می نویسیم ؟! شاید بهتر باشد فقط به
پاسخ دادن به سوالات دوستان بسنده کنیم ...

همایون

۱۳۹۷/۰۸/۱۶ - ۱۹:۵۱:۲۲

کاین خنده گری پردست مراهمانطور که خورده است و برده است به صورت خوردست و بردست با حذف ه آمده استای احول اگر این هر دو جهان - جفتند ترا فردست مرا غزلی زیبا، شاد و و متفاوت دل همیشه راه فنا را می‌‌پیماید و در طلب افرینندگی است تا از فنا، نوی را به هستی‌ بیاوردجان در آغاز اسیر و دلباخته هستی‌ و زیبائی‌های آن است ولی همیشه جان به یک حال نمی مانداین موضوع که جان در طول تاریخ تغییر می‌‌کند بعدا توسط هگل مطرح می‌‌شود ولی دریافت جلال دین به مراتب ژرف تر است به دل می‌‌گوید که اینقدر در فنا تاخت و تاز و گرد و خاک به پا نکن، بیا و یک سواری و گردش در جان من بکنجان من درد و غم از شیر مرد طلب و نراد زمان دریافت می‌‌کند نه از خواهش‌های کوچک هستی‌ و بی‌ آنکه نامی‌ ببرد از شمس می‌‌گوید ولی اینبار از اثری که در او گذاشته شده است و توانائی خود می‌‌گوید و او را راحت می‌‌گذارد زیرا پهلوانی و مردی حکم می‌‌کند که خود پای به میدان بگذاری

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۴۱

تصاویر و صوت

پری ساتکنی عندلیب :

نظرات

ساسان

وفایی

وفایی

همایون

Erfan Emami

ناشناس