مولانا
غزل شمارهٔ ۲۵۷۶
۱
ای خواجه سلام علیک از زحمت ما چونی
ای معدن زیبایی وی کان وفا چونی
۲
در جنت و در دوزخ پرسان تواند ای جان
کای جنت روحانی وی بحر صفا چونی
۳
هر نور تو را گوید ای چشم و چراغ من
هر رنج تو را گوید کی دفع بلا چونی
۴
ای خدمت تو کردن چون گلبشکر خوردن
زین خدمت پوسیده زین طال بقا چونی
۵
در وقت جفا دل را صد تاج و کمر بخشی
در وقت جفا اینی تا وقت وفا چونی
۶
ای موسی این دوران چونی تو ز فرعونان
وی شاه ید بیضا با اهل عمی چونی
۷
گوید به تو هر گلشن هر نرگس و هر سوسن
کز زحمت و رنج ما ای باد صبا چونی
۸
ای آب خضر چونی از گردش چرخ آخر
وی تاج همه جان‌ها دربند قبا چونی
۹
ای جان عنادیده خامش که عنایت‌ها
پرسند تو را هر دم کز رنج و عنا چونی
تصاویر و صوت
نظرات