مولانا
غزل شمارهٔ ۲۶۳۳
۱
در خانه خود یافتم از شاه نشانی
انگشتری لعل و کمر خاصه کانی
۲
دوش آمده بوده‌ست و مرا خواب ببرده
آن شاه دلارامم و آن محرم جانی
۳
بشکسته دو صد کاسه و کوزه شه من دوش
از عربده مستانه بدان شیوه که دانی
۴
گویی که گزیده‌ست ز مستی رخ من بر
کز شاه رخ من بر کاری است نهانی
۵
امروز در این خانه همی‌بوی نگار است
زین بوی به هر گوشه نگاری است عیانی
۶
خون در تن من باده صرف است از این بوی
هر موی ز من هندوی مست است شبانی
۷
گوشی بنه و نعره مستانه شنو تو
از قامت چون چنگ من الحان اغانی
۸
هم آتش و هم باده و خرگاه چو نقد است
پیران طریقت بپذیرند جوانی
۹
در آینه شمس حق و دین شه تبریز
هم صورت کل شهره و هم بحر معانی
تصاویر و صوت
نظرات