مولانا
غزل شمارهٔ ۲۶۵
۱
راحٌ بِفیها وَ الرَّوحُ فیها
کَم أشتَهیها قُم فَاْسقِنیها
۲
این راز یارست این ناز یارست
آواز یارست قم فاسقنیها
۳
أدرَکتُ ثاری قَبَّلتُ جاری
فَاْزدادَ ناری قم فاسقنیها
۴
لب بوسه بر شد جفت شکر شد
خود تشنه‌تر شد قم فاسقنیها
۵
اللهُ واقی وَ السَّعدُ ساقی
نِعمَ التَّلاقی قم فاسقنیها
۶
هر چند یارم گیرد کنارم
من بی‌قرارم قم فاسقنیها
۷
ساقی مُواسی یَسخوا بِکاسی
یَحلِف بِراسی قم فاسقنیها
۸
در گوش من باد خوش مژده‌ای داد
زان سرو آزاد قم فاسقنیها
۹
کَأساً اُداری عَقلُ السُّکاری
مِنهُم تَواری قم فاسقنیها
۱۰
می‌گفت من خوش وی گفت می‌چش
ما در کشاکش قم فاسقنیها
تصاویر و صوت
نظرات
امیر مسعود
مهدی
ایرج
ایرج