مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۶۶۷

۱

مبارک باد بر ما این عروسی

خجسته باد ما را این عروسی

۲

چو شیر و چون شکر بادا همیشه

چو صهبا و چو حلوا این عروسی

۳

هم از برگ و هم از میوه ممتع

مثال نخل خرما این عروسی

۴

چو حوران بهشتی باد خندان

ابد امروز فردا این عروسی

۵

نشان رحمت و توقیع دولت

هم این جا و هم آن جا این عروسی

۶

نکونام و نکوروی و نکوفال

چو ماه و چرخ خضرا این عروسی

۷

خمش کردم که در گفتن نگنجد

که بسرشت است جان با این عروسی

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 1538
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 980

نظرات

user_image
بهزاد علوی (باب)
۱۳۸۹/۰۹/۱۱ - ۱۴:۲۷:۱۹
که به سرشت است جان با این عروسی?!!!!!که بسرشت است جان با این عروسی???
پاسخ: با تشکر، مطابق پیشنهادتان «به سرشت» با «بسرشت» جایگزین شد.
user_image
فروزا
۱۳۹۵/۰۲/۱۱ - ۰۰:۰۰:۲۱
تنها شکلی که هم معنا و هم به وزن ردیف می شود این است:که بس رشته ست با جان این عروسی ( که بسیار جان با این عروسی ریسیده و تابیده شده است)
user_image
وفایی
۱۳۹۵/۱۲/۳۰ - ۱۴:۵۱:۰۱
فروزا جان !شما هم عجب اختراعاتی می کنید !!در دیوان شمس من به این صورت نوشته شده ، که هم وزن اش و هم معنی اش درسته :خمش کردم که در گفتن نگنجدکه بسرشتست جان با این عروسی
user_image
وفایی
۱۳۹۵/۱۲/۳۰ - ۱۵:۴۲:۴۰
بنابراین به صورتی که در بالا نوشته شده ( که بسرشت است جان .... ) غلط است .اگر بخواهیم " است " را جدا بنویسیم به این صورت می شود :که بسرشته است جان با این عروسیبسرشته = سرشته = مخلوط شده ، آمیخته ، آغشته ....