مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۷۹

۱

مولانا مولانا اغنانا اغنانا

امسینا عطشانا اصبحنا ریانا

۲

لا تاسی لا تنسی لا تخشی طغیانا

اوطانا اوطانا من اجلک اوطانا

۳

شرفنا آنسنا ان کنت سکرانا

یا بارق یا طارق عانقنا عریانا

۴

من کان ارضیا ما جاء مرضیا

فلیعبد فلیعبد فرقانا فرقانا

۵

من کان علویا قد جاء حلویا

نرویهم معنانا الوانا الوانا

۶

و الباقی و الباقی بینه یا ساقی

یا محسن یا محسن احسانا احسانا

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 206
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 142
پری ساتکنی عندلیب :

نظرات

user_image
ناشناس
۱۳۹۳/۱۰/۲۲ - ۰۶:۵۵:۱۱
کاش یکی معنیش می کرد
user_image
mohammad ghanbar
۱۳۹۴/۰۸/۲۲ - ۰۹:۴۶:۵۷
این سروده به علت اینکه اسم زیبای مولانا درش بود توجه من رو بسیار جلب کرد و با اینکه زبان عربی نمیدانم خواستم بفهمم که چه میگویند و با کمک یکی از دوستان ترجمه کردیمگفتم در اینجا قرار دهم تا همه استفاده کنند و اگر نظری و فهمی هم از ابیات دارید بفرماییدمولانا مولانا اغنانا اغنانا(سرورم ما را بی نیاز کن)امسینا عطشانا اصبحنا ریانا(شب تشنه بودیم و صبح سیراب شدیم)لا تاسی لا تنسی لا تخشی طغیانا(شما از سرکشی و طغیان مایوس نمیشوی)اوطانا اوطانا من اجلک اوطانا(و فراموش نمیکنی و ترسی هم نداری)شرفنا آنسنا ان کنت سکرانا(به خاطر تو درنگ کردیم گرچه مست بودیم)یا بارق یا طارق عانقنا عریانا(ای درهم کوبنده ما عریان همدیگر را در آغوش گرفتیم)من کان ارضیا ما جاء مرضیا(ولی آنکه شخص زمینی بود ار ما راضی نبود)فلیعبد فلیعبد فرقانا فرقانا(بنابراین او باید عبادت کند تا قدرت تشخیص بیابد)من کان علویا قد جاء حلویا(آنکه مراد است براستی شیرین است)نرویهم معنانا الوانا الوانا(بنابراین ما آنها را به طریقی سیراب خواهیم کرد)و الباقی و الباقی بینه یا ساقی(در پایان میان ِ او ای ساقی)یا محسن یا محسن احسانا احسانا( وای نیکوکار فقط خوبی و نیکی می ماند)
user_image
هیچ
۱۳۹۵/۰۴/۰۵ - ۰۵:۰۳:۳۷
ضمن تشکر از محمد قنبر اشکالاتی در ترجمه اشکالاتی هست که مهمترین آن با توجه به سواد ناقصم در عربی بنظرم می رسد بیّنه یا یاساقی (ای ساقی او ـ حضرت الباقی - را بر ما روشن کن) است که با بینه «میان او» و «پایان» اشتباهی گرفته شده.عانقنا هم فعل امر است: درآغوش بپیچ
user_image
هیچ
۱۳۹۵/۰۴/۰۵ - ۰۵:۰۷:۳۵
در بیت آخر هم از حضرت باری (محسن) طلب احسان میکند.