مولانا
غزل شمارهٔ ۳۱۶۰
۱
جان جانی و جان صد جانی
می‌زنی نعره‌های پنهانی
۲
هر کی کر نیست بشنود وصفت
نعل معکوس و خفیه می‌رانی
۳
غیر احمق به فهم این نرسد
عارت آید از این لت انبانی
۴
سد پیش و پس تو این عارست
که سرافراز و قطب خلقانی
۵
چون گریزی از این فزون گردد
کای فلان فارغست زین فانی
تصاویر و صوت
نظرات
بی نشان