مولانا

غزل شمارهٔ ۳۱۸

علونا سماء الود من غیر سلم

و هل یهتدی نحو السماء النوائب

ایعلرا ظلام الکون نور و دادنا

و قد جاوز الکونین هذا عجائب

فان فارق الایام بین جسومنا

فوالله ان القلب ما هو غائب

فقلبی خفیف الظعن نحو احبتی

و ان ثقلت عن ظعنهن الترائب

علیکم سلامی من صمیم سریرتی

فانی کقلبی او سلامی لائب

و کیف یتوب القلب عن ذنب ودکم

فقلبی مدا عما خلاکم لنائب

حواب لمن قد قال عابد بعله

اری البعل قد بالت علیه الثعالب

جواب نصیرالدین لیث فضائل

اری الود قد بالت علیه الارانب