مولانا
غزل شمارهٔ ۳۱۸۷
۱
اتی‌النیروز مسرورالجنان
یحاکی لطفه لطف‌الجنان
۲
بهار از پردهٔ غم جست بیرون
به کف بر، جام‌های شادمانی
۳
سقوا من نهره روض‌الامالی
خذوا من خمره کاس‌الامانی
۴
هوا شد معتدل، هنگام آنست
که می سوری خوری و کام رانی
۵
فللاشجار اصناف المعالی
وللانوار انواع‌المعانی
۶
درین دفتر بسی رمزست موزون
چه باشد گر تو زین رمزی بدانی؟
۷
لئن ضیعت عمرا قبل هذا
تدارک ما مضی فی‌ذاالزمان
۸
مران از گوش صوت ارغنون
مده از دست جام ارغوانی
۹
لتغدوا روحک فی کل یوم
باصوات المثالث والمسانی
۱۰
ازین خوش‌تر بهاری، دیر یابی
فرو مگذار این را تا توانی
تصاویر و صوت
نظرات
بی نشان