مولانا
غزل شمارهٔ ۳۲۱۹
۱
اسفا لقلبی یوما هجرالحبیب داری
و تحرقت ضلوعی و جوانحی بناری
۲
و سعادة لیوم نظرالسعود فینا
نزل السهیل سهلا و اقام فی جواری
۳
فدخلت لج بحر بطرا بما اتانی
فغرقت فیه لکن نظرالحبیب جاری
۴
فتحت عیون قلبی فرأیت الف بحر
و مراکبا علیها بهوی الهوا سواری
۵
تبریز حض فضلا و ترابه کمالا
بشعاع نور صدر هو افضل الکبار
۶
تبریز اشفعی لی بشفاعة الی من
زعقات وجد قلبی لحقتة بالتواری
۷
و لاجل سؤ حالی بتواضعی لدیه
و تعرضی هوانی بهواه والصغار
۸
و تقول لا تقطع کبدا رهین شوق
برجاک ما یرجی و یذوب بالبواری
۹
و تتوب من ذنوبی و تجاسری علیه
و لیه عود قلبی و نهایة الفرار
۱۰
لمعات شمس دین هو سیدی حقیقا
هی اصل اصل روحی و وراء هاعواری
۱۱
جمع الاله شملا قطعته شقوة لی
فهو الکبیر یعفو لجنایة العصاری
تصاویر و صوت
نظرات