مولانا

غزل شمارهٔ ۳۲۲۷

یا ساقی الراح خذ و امرلاء به طاسی

فلست املک صبر نوبةالکاس

و تابع‌الطاس مملوا بلا مهل

فان صحوت فهذا نوبة الیاس

و دوام السکر من کأس البقا مددا

فحالة الصحو یأتی الف وسواس

بالله رأسک حرک هکذا طربا

حتی تقع قهوة حمرآء فی رأسی

بالروح تسقی وراء الغیب قهوتنا

یظل تدرک سقیاها بایناس

اذا سقاک بکأس الخلد فی نفس

تری حیاتک تبقی لا بانفاس

و تستلذ باقمار البقا طربا

و قهوة الخد تصبح ساقیا حاسی