مولانا

غزل شمارهٔ ۳۶۳

چنان کاین دل از آن دلدار مستست

ز خوف صاف ما آن یار مستست

خمارش نشکنم الا به خونم

از این شادی دل غمخوار مستست

شفق وارم به هر صبحی به خون در

که در هر صبح آن خون خوار مستست

مده پند و مبر خونم به گردن

که چشم دلبر کین دار مستست

چرا این خاک همچون طشت خون‌ست

که چشم ساقی اسرار مستست

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 248

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 168

پری ساتکنی عندلیب :

همایون

۱۳۹۹/۰۶/۰۸ - ۲۱:۰۲:۴۶

ز خون صاف ما دلدار مست استخون از معنی هایی است که جلال دین به ادبیات عرفانی افزوده است و از کلید واژه های اوستدل اگر گیرنده عشق است و فردی است و به دل های دیگر نیز راه دارد، خون جریان فراگیر عشق است و شراب صافی است که فرستنده است و از عاشق به معشوق و به همه جهان عشق را به جریان می اندازد و مستی عشق را گسترش میدهد

مولانا

غزل شمارهٔ ۳۶۳

تصاویر و صوت

پری ساتکنی عندلیب :

نظرات

همایون