مولانا

جان بی‌ صورت است و تنها چیزی که صورت ندارد جان است هر چیز دیگری نا گزیر از داشتن صورت است و هر محتوی‌ای نیازمند فرم و صورت استجان از طریق دل به صورت وصل می‌‌شود و کار دل یا وفا است و یا دو دلی و گمان و تردید در حقیقت می‌‌توان گفت جان هم صورت است و هم محتوی ولی هر دو از جنس جان ا‌ند یعنی‌ دو جان با هم کار می‌‌کنند مانند دو خورشید که به دور هم می‌‌چرخند و هر کدام نور مستقل خوش را دارندصحبت از دو جان است که نیروی گرانش عشق پدید می‌‌آورند و جان جان پدید می‌‌آید که جلال دین آنرا جان و جهان می‌‌نامد جانی که همه چیز است و در عین حال جهان استای به گرفته از وفا گوشه، کران چرا چراحل یکی‌ از این جان‌ها از وفا فاصله گرفته است و کنار کشیده است و نا پدید شده است و شکایت دیگری را موجب گردیده استکه کارگاه او را تعطیل کرده است و دل او را با زخم دوری جریحه دار می‌‌کند و می‌‌گوید که:ای جان، مهر تو پنهان شده است و نشانی از مهر تو پیدا نیست ولی در دل من نقش و نشان فراوانی هنوز از مهر تو بر جای است، چرا این گونه است در دل من ز مهر تو نقش و نشان چرا چرااین ویژگی‌ خاص عرفان و فرهنگ جلالی است که ارتباط انسان را با انسان به اوج می‌‌رساند که، کند هم جنس با هم جنس پرواز جلال دین این راه را تا به اخر پیموده است با همراهی شمس که اگر او نمی بود چنین فرهنگی‌ هم نمی بودبرای همین است که جان جان در او حضور دارد و جواب او را می‌‌دهد و اینگونه است که غزل، پیدا می‌‌شود که زبان عشق است یعنی‌ گفتگوی دو دوست از زبان یکی‌، زیرا این جان دیگر جان منفرد و ضعیف نیست بلکه کیفیت نوی یافته است که مانند گوهر نو از همه پیشی‌ گرفته است جان جان صورت ندارد و دیدنی نیست و حضور ظاهری شمس دیگر ضرورتی ندارد و جای هیچ دو دلی نیست حتی تو هم نیازی به صورت نداری زیرا جان تو جان منفردی نیست که نیازمند صورتک برای دیده شدن در اجتماع باشد و کسانی‌ تو را بنام و نشان خاصی‌ ببینند و شناسایی کنند آن هم از ظن و گمان خویشاین فرهنگ نیازمند تکرار نیست همین که یک بار روی داده است می‌‌تواند جاری گردد و شامل حال همه شود و در جان ما هم جریان یابد و اینگونه جلال دین جاودانه می‌‌شود و انسان جاودانه می‌‌شود و جهان می‌‌گردد

در دل من ز مهر تو" یا "در دل من ز بهر تو" همایون نوشته مهر ولی در متن در شعر نوشته شده بهر. البته من فکر میکنم"ز مهر تو" درست باشه

این غزل را چه کسی در آواز ایرانی خوانده است - شما میتوانید غزل شماره 50مولانا را با اجرای آقای علیرضا قربانی و آلیم قاسم اف که در دستگاه نوا و درفستیوال قونیه اجرا شده است از سایت آپارات بصورت تصویری ملاحظه فرمایید. نشانی در زیر آمده است. پیوند به وبگاه بیرونی