مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۵۰۱

۱

امشب از چشم و مغز خواب گریخت

دید دل را چنین خراب گریخت

۲

خواب دل را خراب دید و یباب

بی نمک بود از این کباب گریخت

۳

خواب مسکین به زیر پنجه عشق

زخم‌ها خورد وز اضطراب گریخت

۴

عشق همچون نهنگ لب بگشاد

خواب چون ماهی اندر آب گریخت

۵

خواب چون دید خصم بی‌زنهار

مول مولی بزد شتاب گریخت

۶

ماه ما شب برآمد و این خواب

همچو سایه ز آفتاب گریخت

۷

خواب چون دید دولت بیدار

همچو گنجشک از عقاب گریخت

۸

شکرلله همای بازآمد

چونک باز آمد این غراب گریخت

۹

عشق از خواب یک سؤالی کرد

چون فروماند از جواب گریخت

۱۰

خواب می‌بست شش جهت را در

چون خدا کرد فتح باب گریخت

۱۱

شمس تبریز از خیالت خواب

چون خطاییست کز صواب گریخت

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 324
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 215
عندلیب :

نظرات

user_image
علی حسنی
۱۳۹۹/۰۲/۱۲ - ۰۱:۵۶:۲۲
مولانا خواب را بعنوان منبع موثق برای تصمیم گیری قبول ندارد، شب و روز براساس گردش زمین دور خودش به وجود می آیند، و شب تقدس و ارجحیت بالاتری نسبت به روز ندارد، علاوه بر این در خواب مغز در حالت استراحت است، پس توانایی مغز در خواب از بیداری بیشتر نیست، به همین دلیل مولانا می فرماید، کسی که عاشق است، یا در لحظه زندگی می کند، نمی تواند منتظر وقوع اتفاقات در آینده بر اساس خواب بماند، و آینده را ببندد و مسدود کند، خواب دیدن و بر اساس خواب تصمیم گرفت در مذهب عاشقی معنی ندارد،
user_image
همایون
۱۳۹۹/۰۶/۱۱ - ۱۲:۵۱:۵۷
از غزل های آتشین و زیبا و شبانه، در عشق ویژه جلال دین که بر بنیاد دوستی دو انسان استوار است که شکارچی معنا ها هستند، شب نقش ویژه ای دارد، چون شب فرصت همنشینی را بدون حضور دیگران فراهم میسازد. بطور معمول انسان در برابر خواب نمی تواند پایداری کند ولی براستی وقتی ضیافتی و موقعیتی ویژه و کمیاب پدید می آید گویی خواب چون سایه ای ناپدید میشود و چون ماهی کوچکی در دریا گم میشود و یا چون گنجشکی از پیش عقاب می گریزداین غزل تنها برای همین منظور سروده شده است زیرا این شب زنده داری ها از با ارزش ترین های زندگی جلال دین بوده است و همه بیت ها تنها به این موضوع اختصاص دارد
user_image
مهدی
۱۳۹۹/۰۸/۲۳ - ۰۴:۱۳:۳۸
سید علی حسنیاین شعر درباره خواب دیدن صحبت نمی کند. درباره خوابیدن است!
user_image
امید محمودی
۱۴۰۱/۱۱/۱۶ - ۰۸:۴۶:۵۰
منظور فعل خوابیدن و بیداری نیست، منظور خواب و  هشیاری (حضور) است. کمااینکه میفرمایند خواب شش جهت درک و هشیاری انسان رو می‌بندد و خداست که درب ها را باز میکند که اشاره به آیه ی قرآن دارد.