مولانا

غزل شمارهٔ ۵۹۷

امروز جمال تو بر دیده مبارک باد

بر ما هوس تازه پیچیده مبارک باد

گل‌ها چون میان بندد بر جمله جهان خندد

ای پرگل و صد چون گل خندیده مبارک باد

خوبان چو رخت دیده افتاده و لغزیده

دل بر در این خانه لغزیده مبارک باد

نوروز رخت دیدم خوش اشک بباریدم

نوروز و چنین باران باریده مبارک باد

بی گفت زبان تو بی‌حرف و بیان تو

از باطن تو گوشت بشنیده مبارک باد

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 393

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 248

علیرضا بخشی زاده روشنفکر :

عندلیب :

سمیه الماسی :

فاطمه زندی :

فرهاد

۱۳۹۴/۱۲/۲۹ - ۱۷:۱۲:۵۸

چقدر این غزل زیبا و پر معنیست! یکی از بهترین شعرهای نوروزی. این غزل را برای یکی از برنامه های نوروزی رادیو کالج پارک خواندم که میتوانید اینجا گوش کنید: پیوند به وبگاه بیرونی

حمید حسنی HAMIDHASSANI۱۹۶۸@GMAIL.COM

۱۳۹۵/۱۲/۳۰ - ۲۲:۴۳:۵۹

در بیت دوم، مصراع اول، «چو» درست است نه «چون». ارادتمند

وفایی

۱۳۹۶/۰۲/۰۳ - ۲۲:۱۸:۰۶

مصراع دوم بیت دوم :ای بر گل و صد چون گل خندیده مبارک باد منبع : دیوان شمس