مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۸۰

۱

امروز گزافی ده آن باده نابی را

برهم زن و درهم زن این چرخِ شَتابی را

۲

گیرم قدحِ غیبی از دیده نهان آمد !

پنهان نتوان کردن مستی و خرابی را

۳

ای عشق طرب پیشه خوش گفت خوش اندیشه

بربای نقاب از رخ، آن شاهِ نقابی را

۴

تا خیزد ای فرخ زین سو اخ و زان سو اخ

برکن هله ای گلرخ سغراق و شرابی را

۵

گر زان که نمی‌خواهی تا جلوه شود گلشن

از بهر چه بگشادی دکان گلابی را

۶

ما را چو ز سر بردی وین جوی روان کردی

در آب فکن زوتر بط‌زاده‌ی آبی را

۷

ماییم چو کشت ای جان بررسته در این میدان

لب خشک و به جان جویان باران سحابی را

۸

هر سوی رسولی نو گوید که نیابی رو

لاحول بزن بر سر آن زاغِ غرابی را

۹

ای فتنه‌ی هر روحی، کیسه‌بُر هر جوحی

دزدیده رباب از کف بوبکرِ ربابی را

۱۰

امروز چنان خواهم تا مست و خرف سازی

این جان محدث را وان عقل خطابی را

۱۱

ای آب حیات ما شو فاش چو حشر ار چه

شیر شترِ گرگین جانست عَرابی را

۱۲

ای جاه و جمالت خوَش خامش کن و دم درکَش

آگاه مکن از ما هر غافل خوابی را

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 87
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 69
نازنین بازیان :
عندلیب :

نظرات

user_image
همایون
۱۳۹۶/۰۶/۲۹ - ۱۷:۵۷:۳۸
برخی از غزل‌ها در دیوان شمس دو گانه یا دو قلو و همزادند گویا از برکت ویژه‌ای برخوردارند از جمله 80 و 91پیام شادی بخش و راز آمیز همانا شناخت آنچه پنهان است از روی آنچه آشکار شده استآنچه که در آشکارا روی می‌دهد و حتی نوای دل‌ انگیز بوبکر ربابی هم از همان است که پنهان است این راز بیخودی و مستی بی‌ اندازه می‌‌طلبد زیرا من کاشته و سرسبز میدان آنی‌ هستم که از دیده پنهان استاین میدان اکنون آخرین میدان است پس از بیشمار میدان‌ها که با شتاب زیاد یکی پس از دیگری پیدا شده و میشوند ساقی شتاب کن‌ تا میدان‌های زیادی هم ما بپیماییم همه این‌ها بهم راه دارند از میدان ذره‌های نخستین تا اتم‌ها و ملکل‌ها تا خورشید‌ها و زمین هاتا گیاه و حیوان و انسان و بسیاری دیگر و آنچه که این پیوند را موجب است همانا عشق است که زیبا‌ترین است و می‌‌ است که فرخ ترین است و نقاب از هر چه پنهان است ٔبر میدارد
user_image
حاتم کرمانشاهی
۱۳۹۶/۰۷/۰۲ - ۱۳:۰۱:۳۳
کیسه بر در بیت دهم به معنی دزد و در اصطلاح امروزی می شود جیب بُر
user_image
محمد حسن ارجمندی
۱۴۰۰/۱۰/۰۸ - ۱۱:۴۳:۵۴
در خصوص بیت نهم: ای فتنه هر روحی کیسه بر هر جوحی...............دزدیده رباب از کف بوبکر ربابی را نام دو شخصیت در این بیت آمده است که افراد بذله‌گویی بودند. یکی جوحی یا جحی یا جحا است که در لغت‌نامه دهخدا درباره او نوشته شده است:«او دجین بن ثابت ، مکنی به ابوالغض و مشهور به جحا است» دکتر احمد مجاهد نیز کتابی به نام «جوحی» از داستان‌های طنز این شخصیت جمع‌آوری کرده است. ابوبکر ربابی هم به گفتة دهخدا رییس نوازندگان و خنیاگران دربار سلطان محمود غزنوی بوده است. اما معنی بیت آن است که ممدوح مولوی آنچنان شیرین سخن و بذله‌گو و فتّان است که جوحی و ابوبکر ربابی را که طناز‌های زمانة خود بوده‌اند، دست می‌اندازد و مایة آزمایش(فتنه) آنها بوده است و در این کار بر آنها برتری داشته است.
user_image
نیما
۱۴۰۰/۱۰/۲۴ - ۰۷:۳۳:۰۸
کاش خانم عندلیب که اینقدر زحمت کشیده اند توجه می داشتند که کلمه گرگین را در خوانش ها با فتحه می خواندند
user_image
,,شاهرخ کاظمی
۱۴۰۱/۰۷/۰۲ - ۰۴:۵۳:۰۱
سلام بطور کلی ما شخصیتی در ذهن با فکر ایجاد, کردیم. وبه فکرهایمان هویت. می دهیم واز فکر به فکر دیگر می پریم این ذهن فکر را چرغ شتابی می فرمایند باده یا اگاهی بیشتری بده این چرخ را از کار بیندارزه. فکر کردن در باره هر چیز فناپذیر ودردناک است انسان امتداد, خداونده برای همین خلق شده دیگه  غمی وجود, نداره احتیاج به شادی دنیا نداره اکر چه بهترین جوکر دنیا یا نوازنده دنیا باشه مرکز با عدم یا خداوند باشه انسان موغ دنیا نیست زودتر به دریا مثل مرغابیندازش زودختر ما را آگاه کن  
user_image
فرهود
۱۴۰۲/۰۷/۱۷ - ۱۶:۲۴:۳۱
جوحی و بوبکر ربابی هر دو کسیه‌بُر زبده و معروف زمان خود بوده و همزمان می‌زیسته‌اند. چنانکه آشکار است بوبکر ربابی ساز هم می‌زده است.