مولانا
غزل شمارهٔ ۸۶۶
۱
چندان حلاوت و مزه و مستی و گشاد
در چشم‌های مست تو نقاش چون نهاد
۲
چشم تو برگشاید هر دم هزار چشم
زیرا مسیح وار خدا قدرتش بداد
۳
وان جمله چشم‌ها شده حیران چشم او
کان چشمشان بصارت نو از چه راه داد
۴
گفتم به آسمان که چنین ماه دیده‌ای
سوگند خورد و گفت مرا نیست هیچ یاد
۵
اکنون ببند دو لب و آن چشم برگشا
دیگر سخن مگوی اگر هست اتحاد
تصاویر و صوت
نظرات