مولانا

غزل شمارهٔ ۸۹۰

صبحدمی همچو صبح پرده ظلمت درید

نیم شبی ناگهان صبح قیامت دمید

واسطه‌ها را برید دید به خود خویش را

آنچ زبانی نگفت بی‌سر و گوشی شنید

پوست بدرد ز ذوق عشق چو پیدا شود

لیک کجا ذوق آن کو کندت ناپدید

فقر ببرده سبق رفته طبق بر طبق

باز کند قفل را فقر مبارک کلید

کشته شهوت پلید کشته عقلست پاک

فقر زده خیمه‌ای زان سوی پاک و پلید

جمله دل عاشقان حلقه زده گرد فقر

فقر چو شیخ الشیوخ جمله دل‌ها مرید

چونک به تبریز چشم شمس حقم را بدید

گفت حقش پر شدی گفت که هل من مزید

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 551

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 349

محسن لیله‌کوهی :

عندلیب :

نادر..

۱۳۹۷/۰۲/۲۱ - ۱۰:۵۹:۰۲

واسطه‌ها را برید، دید به خود خویش را...

بابک

۱۳۹۸/۱۱/۰۵ - ۰۷:۵۰:۴۰

ویژگی عشق به علت اصل فرشکرد بودنش ، آنست که انسان ، نو می‌شود، و خود را ، بی هیچ واسطه ای، با چشم خود می‌بیند . سایه انداختن هما ، این نقش بیواسطه بودن عشق ( وای به = عشق ) را دارد . سایه هما ، یک واسطه نیست . یک واسطه ، سایه هما نیست . اینست که در اشعار مولوی دیده می‌شود که آفتاب ، سایه هماست . نور آفتاب که واسطه نمی‌خواهد . عشق که اصل فرشکرد هست ، مرگ ندارد .