مولانا

غزل شمارهٔ ۹۱۵

بیا که ساقی عشق شراب‌باره رسید

خبر ببر بر بیچارگان که چاره رسید

امیر عشق رسید و شرابخانه گشاد

شراب همچو عقیقش به سنگ خاره رسید

هزار چشمه شیر و شکر روان شد از او

شکاف کرد و به طفلان گاهواره رسید

هزار مسجد پر شد چو عشق گشت امام

صلوه خیر من النوم از آن مناره رسید

بریز دیگ حلیماب را که کاسه رسید

گشاده هِل سَرِ خُم را که دُردخواره رسید

چو آفتاب جمالش به خاکیان درتافت

زحل ز پرده هفتم پی نظاره رسید

شدیم جمله فریدون چو تاج او دیدیم

شدیم جمله منجم چو آن ستاره رسید

شدیم جمله برهنه چو عشق او زد راه

شدیم جمله پیاده چو او سواره رسید

چو پاره پاره درآمد به لطف آن دلبر

بدان طمع دل پرخون پاره پاره رسید

۱۰

بده زبان و همه گوش شو در این حضرت

شتاب کن که پی گوش گوشواره رسید

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 567

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 359

علیرضا بخشی زاده روشنفکر :

محسن لیله‌کوهی :

عندلیب :

پیرایه یغمایی

۱۳۹۱/۰۱/۰۱ - ۱۸:۰۴:۴۷

بیت پنجم را لطفا ً اصلاح بفرمایید :بریز دیگ حلیماب را که کاسه رسیدگشاده هل سر خم را که دردخواره رسیددردخواره به جای دردخواه

نادر..

۱۳۹۶/۰۹/۰۹ - ۱۲:۲۶:۱۸

چو پاره پاره درآمد به لطف آن دلبر،بدان طمع دل پرخون پاره پاره رسید..

بابک پرتو

۱۳۹۸/۱۲/۱۵ - ۰۶:۵۴:۳۴

یک پری که در منطق الطیر عطار، سیمرغ، در آغاز درچین ، میاندازد، یا یک پری که سیمرغ به زال، درفرود آوردنش به زمین ، می‌دهد ، یک برقیست که میدرخشد ، یا یک شعله ایست که آتش را در وجود انسان ، برمیافروزد . هم‌چنین در تبری، به برق ناگهانی ، سـن جـل گفته می‌شود، که به معنای تکه های بریده شده از سیمرغ است . برق یا درخش یا آذرخش ، نوریست یا شعله ایست ، که تبدیل به یک بُن ، و یا تخم آتش وتخم فروغ= اخگر می‌گردد ، که نا پیدا و ناگرفتنی می‌شود . این‌ روشنی ناگهانی ، یک تخمه می‌شود که خوشه همه روشنیها در آن پوشیده است ، و از آن خواهد روئید .