مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۰۰۴
۱
گه باده لقب نهادم و گه جامش
گاهی زر پخته گاه سیم خامش
۲
گه دانه و گاه صید و گاهی دامش
این جمله چراست تا نگویم نامش
تصاویر و صوت
نظرات