مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳

۱

ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ

محروم ز بلبل و گلستان ز باغ

۲

دریاب که این دم اگرت فوت شود

بسیار طلب کنی به صد چشم و چراغ

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

نسیم

۱۳۹۵/۰۵/۲۰ - ۱۱:۵۰:۱۶

این ترجمه بسیار زیبا از این رباعی است Thou who lovest, life a crow,Winter's chill and winter's snow,Ever exiled from the vale'sRoses red, and nightingales:Take this moment to thy heart!When the moment shall depart,Long thou 'lt seek it as it fliesWith a hundred lamps and eyes.