مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۰۸۲
۱
آنکس که ترا دید و نخندید چو گل
از جان و خرد تهیست مانند دهل
۲
گبر ابدی باشد کو شاد نشد
از دعوت ذوالجلال و دیدار رسل
تصاویر و صوت
نظرات