مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۲۰
۱
آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است
انصاف بده چه لایق آن دهن است
۲
شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز
این بینمکی ز شور بختی منست
تصاویر و صوت
نظرات
احسان حضرتی