مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۲۲

۱

آن جان که از او دلبر ما شادانست

پیوسته سرش سبز و لبش خندان است

۲

اندازهٔ جان نیست چنان لطف و جمال

آهسته بگوئیم مگر جانانست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

مهدی قناعت پیشه

۱۳۹۸/۰۲/۱۲ - ۱۳:۵۹:۴۲

آن جان که از او دلبر ما شادانستپیوسته سرش سبز و لبش خندان استاندازهٔ جان نیست چنان لطف و جمالآهسته بگوئیم مگر جانانستانسانی که روح خود را دریافته و جانی که خدا دوستش دارد پیوسته خندان و سلامت است وچنان زیبائی و عظمتی می یابد که گوئی خداوندی دراوست وجزئی از عظمت خداست.