مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۳۰۷
۱
ما برزگران این کهن دشت نویم
در کشتهٔ شادی همه غم میدرویم
۲
چون لالهٔ کم عمر در این دشت فنا
تا سر زده از خاک ببادی گرویم
تصاویر و صوت
نظرات