گنج تاریخ ما - مولانا - ماییم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم

صلاح الدین بهروز

۱۳۹۵/۰۸/۰۱ - ۱۵:۳۸:۴۴

Sala:روزها روزه گرفتن و شبها شب زنده داریهنور در طریقت یعنی اینکه تصور کنی نور خدا درقلبت میریزن یک راه طریقته چون خدا رو صوفیان نور میدونن و مرحله اول ذکرشون باده ی بی جام نور خداست که در قلبشون ریخته میشه و بیت آخر اشاره دار که متشرعین صوفیان رو کافر میدونن

صالح

۱۳۹۶/۱۰/۱۹ - ۱۰:۲۴:۴۳

درود استاد لطفی هم در کنسرت ترکیه این شعر رو اجرا کردن با سه تار لطفا اضافه کنید این مورد رو هم موفق باشید

علی

۱۳۹۷/۰۲/۰۸ - ۱۰:۰۵:۱۹

سالار عقیلی در آهنگ مست و رسوا از این شعر استفاده کرده

آرش فراهانی

۱۳۹۷/۰۷/۰۹ - ۱۱:۳۴:۳۳

به نظر بنده حقیر. مصرع سوم این شعر از نظر وزن و آوا با بقیه شعر همخوانی ندارد. شاید که این مشکل به خاطر از قلم افتادن و انتقال متن از کتاب اصلی به سایر کتب و .... باشد. من فکر میکنم شاید این شکلی شعر زیباتر میشد: گویند که هیچ سرانجام ندارید شما. در این صورت در مصرع آخر آن کلمه "بی هیچ سرانجام "هم
پاسخ همین " هیچ سرانجام " مصرع سوم به نظر می آید.

مبینا

۱۳۹۸/۰۲/۱۱ - ۰۷:۰۴:۱۴

آقای فراهانی باید بگم وزن این مصراع کاملا صحیح و درسته و فقط کافیه که اون رو بایه ریتم ساده بخونید تا متوجه بشید.اگر پیدا کردن وزن براتون سخته

فراز

۱۳۹۸/۰۸/۰۱ - ۱۶:۵۵:۱۱

آقای فراهانی،وزن رباعی به گونه ایست که باید بتوان هموزن با مصرع آن گفت «لا حول و لا قوت الا بالله»، که می‌شود ده هجا. گو - یند - سر - انـ - جام - نـ - دا - رید - شـ - ما1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10برای اینکه درستی وزن را آزمون کنید، وزن را بخوانید و سپس همین مصرع را:مفعول مَفاعیل مَفاعیل فَعَلگویند سرانجام ندارید شما

احمد

۱۳۹۹/۱۲/۲۲ - ۰۵:۲۴:۱۶

با سلام.مصرع دوم از بیت یک را هم اساتید معنا بفرمایید

مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۳۱۸

تصاویر و صوت

علی پورزارع :

نظرات