مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۳۲۰

۱

مائیم که بی‌قماش و بی‌سیم خوشیم

در رنج مرفهیم و در بیم خوشیم

۲

تا دور ابد از می تسلیم خوشیم

تا ظن نبری که ما چو تونیم خوشیم

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

سید پیمان رحیمی نژاد

۱۳۹۸/۰۷/۱۸ - ۱۶:۳۶:۵۹

زیبا زندگی کنیم؛ و هزینه ی این زیبا زیستن که کشف رنج های زندگی است را نیز مسئولانه و سربلندانه بپذیریم..این رباعی مولانای گرانسنگ هم‌نوش جان تان مخصوصا وقتی که فرصتی برای فکر کردن به «چگونه زیستن» یافتید.مائیم که بی قماش و بی سیم خوشیمدر رنج مرفهیم و در بیم خوشیمتا دور ابد از می تسلیم خوشیمتا ظن نبری که ما چو تو، نیم خوشیم

xfanex

۱۳۹۹/۰۳/۱۲ - ۱۴:۳۷:۳۱

ما بدون لباسهای فاخر و طلا حالمون خوبهنه رنجی از نداشته هامون داریم نه ترسی برای از دست دادن داشته هامون داریمتا جهان میچرخه ما از خود به درگاه تو تسلیم هستیمتا شک تو ای پروردگار برطرف بشه که ما با وجو تو خوش هستیمنه با سیمو زرو طلا و لباسالبته معنی لفظیشهمعنی درونیش باید جهان بینی انسان داشته باشه تا به جانش الهام بشه جوهره ی کلام