مولانا

مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۳۷

۱

آن شب که ترا به خواب بینم پیداست

چون روز شود چو روز دل پرغوغاست

۲

آن پیل که دوش خواب هندستان دید

از بند بجست و پای آن پیل کراست

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1309

نظرات

user_image
این منم
۱۳۹۳/۰۳/۳۱ - ۰۰:۳۲:۱۵
یکی مصرع آخرشو وعنی کنهبا سپاس
user_image
مینا فارم
۱۳۹۴/۰۹/۲۸ - ۱۷:۲۰:۳۸
معنیِ بیت آخِر:فیلی که دیشب خواب هندوستان دیده، افسار (اگر فیل افسار داشته باشد) پاره کرده و کسی توان ندارد که مانعش باشد.
user_image
کمال داودوند
۱۳۹۷/۰۱/۲۱ - ۲۲:۴۵:۲۷
در این جا در مصرع سوم پیل به معنی فیل است3جمع این رباعی از 9105
user_image
مهدی قناعت پیشه
۱۳۹۸/۰۲/۱۶ - ۰۸:۳۳:۴۳
آن شب که ترا به خواب بینم پیداست/چون روز شود چو روز دل پرغوغاست + آن پیل که دوش خواب هندستان دید/از بند بجست طاقت آن پیل کراست.مولانا میگوید: در سکوت وآرامش شب که دل پر غوغا نیست یا در آرامشست خداوند را خواهد دید و شب ما چون روز روشن میشود.فیلی که دیشب خواب رسیدن به هند یا نیاز دل خود را میبیند و رها میشود کر است و تحت تاثیر غیر از ندای درون نیست.
user_image
مهدی قناعت پیشه
۱۳۹۸/۰۲/۱۶ - ۰۹:۳۹:۱۲
ازکر بودن یا....طاقت آن پیل کر است،بیشتر اشاره به سکوت وآرامش دارد ومیگوید درشب وسکوت دل به خدانزدیکترست وپس از آن شب ماچو روز به نور خدا روشن میگردد.