مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۴۲

آنکس که بروی خواب او رشک پریست

آمد سحری و بر دل من نگریست

او گریه و من گریه که تا آمد صبح

پرسید کز این هر دو عجب عاشق کیست

۱۳۹۵/۰۸/۱۷ - ۱۵:۰۸:۱۸

مصرع اول چنین درست است: آن کس که به روی خوب او رشک پری است.سپاس گزارم

۱۳۹۷/۰۱/۲۶ - ۱۸:۳۶:۰۰

در این جا در مصرع اول رشک به معنی حسد استجمع این رباعی از 6272