مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۵۰

۱

از بسکه دل تو دام حیلت افراخت

خود را و ترا ز چشم رحمت انداخت

۲

مانندهٔ فرعون خدا را نشناخت

چون برق گرفت عالمی را بگداخت

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

مهدی قناعت پیشه

۱۳۹۸/۰۲/۲۵ - ۰۶:۰۶:۱۶

ای انسان گمراه ودر خسران معاصر، یا بقول گنج حضوریها من ذهنی بشر امروز، چنان راه را اشتباه رفته ای وهنوز توانائیها و قوای خود را که نمونه یا مثال کوچک و تجربه شده همگان، قدرت عشق است که راهها وکارهای سخت و ناممکن را ممکن میسازد و چون جهان به همین ترتیب پیش رود عشق نیز کاملا محو خواهد شد ودر خیلی موارد اکنون و در حال نیز گردیده است و انسان به همان راه ادامه میدهد وجهانی را به هر نجو متحول کرده ولی در خود کمترین تغییر مسیر و توقف حرکت بسوی نابودی خود و زمین را حاضر نیست