مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۲

۱

خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو

از سر بنه آن وسوسه و غوغا تو

۲

آنگه تو چنان شوی که بودی با من

آنگاه چنان شوم که بودم با تو

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

زهیر

۱۴۰۲/۰۳/۲۷ - ۰۵:۴۸:۵۳

با توجّه به «ما» در مصرع زیر از مولانا: آن‌گه کنی آهنگِ ما، آهنگِ ما به نظر میاد در این مصرع و همچنین در رباعیِ بالا، مولوی از طرف راه‌یافتگان (یعنی همون «ما») سخن گفته و مخاطبش انسان‌های کمال‌نیافته ولی طالب است.