مولانا

مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۵۶۷

۱

درها همه بسته‌اند الا در تو

تا ره نبرد غریب الا بر تو

۲

ای در کرم و عزت و نورافشانی

خورشید و مه و ستاره‌ها چاکر تو

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1441

نظرات

user_image
بهرام جهانگرد
۱۳۹۸/۰۸/۰۳ - ۰۲:۵۶:۵۰
این شعر در یک درب داخل کاخ موزه توپکاپی نوشته شده است.
user_image
بهرام جهانگرد
۱۳۹۸/۰۸/۰۳ - ۰۲:۵۸:۵۴
چطور میتوانم عکس این شعر که روی یک درب توپکاپی بود را برای شما بفرستم؟
user_image
محسن جهان
۱۴۰۰/۰۹/۱۸ - ۰۳:۴۴:۳۳
مولوی در این اشعار به عجز و ناتوانی بشر در مقابل عظمت و شکوه خداوند اشارت داشته، و ضمن مثال زدن صفت‌ خورشید و ماه و ستاره‌ها که همگی به پرتوافشانی یکسان به کل موجودات مشهورند اظهار می‌دارد، همه آنها در مقابل انتشار کرم و بخشش باریتعالی سر تعظیم فرود می‌آورند.
user_image
ملیکا رضایی
۱۴۰۰/۰۹/۱۸ - ۰۵:۳۷:۴۵
گویی در راه عشق خداوند بین آن همه غوغا دل رهی محو که با هر گام واضح و شفاف میشود ، از خداوند عزیز و بالا مقام می‌گوید