مولانا

رباعی شمارهٔ ۱۶۰۷

۱

ای در طلب گره‌گشائی مرده

در وصل بزاده وز جدائی مرده

۲

ای در لب بحر تشنه در خواب شده

و اندر سر گنج از گدائی مرده

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

علی شاهنوشی

۱۳۹۹/۰۹/۲۹ - ۰۵:۲۴:۳۴

این شعر یکی از عمیق ترین مفاهیم را در دو بیت هویدا می‌سازد. این مفهوم که همه ی دنیای هستی و خارجی، بر اساس ذهنیات و تصورات ما عمل می کند. اگر ما دنیا را زیبا و نعمت و عشق بدانیم، چیزی غیر از این نمی‌بینیم. بر این اساس است که بزرگان گفته اند گنج و نیرو از درون ماست.در جای دیگری مولانا می فرماید:گنج دل زمین منم سر چه نهی تو برزمینقبله ی آسمان منم رو چه به آسمان کنی؟ از محبوب ترین رباعیات مولوی از نظر بنده