مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۶۴۱
۱
ما مردانیم نشسته بر تنگ دره
مائیم که شیر و گرگ بر ما گذره
۲
با فقر و صفا به هم درآمیختهایم
چون درگه ارتضاع آن میش و بره
تصاویر و صوت
نظرات