مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۶۵۵
۱
آن خوش باشد که صاحب تمییزی
بیآنکه بگویند و بگوید چیزی
۲
بیگفت و تقاضا برسد مهمانرا
تروندهٔ خوش ز صاحب پالیزی
تصاویر و صوت
نظرات