مولانا
رباعی شمارهٔ ۱۸۳۷
۱
چون شب بر من زنان و گویان آئی
در نیم شبی صبح طرب بنمائی
۲
زلف شب را گره گره بگشائی
چشمت مرسا که سخت بیهمتائی
تصاویر و صوت
نظرات